هیچگاه اجازه ندهیم همسر ما برای ما عادی تلقی گردد!
اگر همسر ما برای ما عادی تلقی گردد، صد در صد تضمین می کنم که در روابط ما اثری معکوس بر جای خواهد گذاشت . یکی از غیر محترمانه ترین رفتارهائی که می توانیم با همسر خود داشته باشیم ( یا هر کس دیگری )، عادی و پیش پا افتاده تلقی کردن او است .
اینکار همانند بیان این جمله است : وظیفه تو است که زندگی را آسان تر کنی و من باید از تو توقع داشته باشم . هنگامی که کار همسر برای ما عادی تلقی شود معنا و مفهوم آن این خواهد بود که :
نقش من از نقش تو در زندگی مهم تر است .
مهمترین سهم زندگی از آن من است. و شریک زندگی من خوش شانس ترین فرد است .
در بساری از موارد کلمات لطفا و متشکرم را فراموش می کنیم .
فکر نمی کنیم که زندگی بدون همسر چقدر برای ما نگران کننده و دشوار است.
گاهی از همسر خود متوقع می شویم و رفتار ما با او کاملا با رفتار ما با دوستمان تفاوت پیدا می کند .
گاهی بجای همسر حرف می زنیم .
گاهی در باره او در حضور دیگران غیر محترمانه صحبت می کنیم .
تصور می کنیم که می دانیم همسر ما در چه مورد فکر می کند و چی فکر می کند .
برای همسر تصمیم می گیریم که چه بکند .
و ...
چگونه خود را از این دام نجات دهیم ؟
به همسر خود گوش فرا دهیم .
در احساسات و هیجانات او شریک شویم .
از همسر تقدیر به عمل آوریم .
برای همسر ارزش و اعتبار قائل شویم .
از هر فرصتی برای بیان تشکر خود بهره بگیریم .
به همسر خود ابراز علاقه کنیم .
از با هم بودن به عنوان دوست یا شریک زندگی احساس خوشوقتی کنیم .
با تجربه کردن روش های بالا از قدرت آنها مبهوت خواهیم شد . فراموش کنیم که چه می گیریم ، صرفا بر این تمرکز کنیم که چه می دهیم.
من معتقدم اگر شریک زندگی خود را بی بها تلقی نکنیم ، او نیز متقابلا همین کار را خواهد کرد . سپاسگزاری حس خوبی به همسر خواهد داد . روش ها را امتحان کنیم و مطمئن باشیم که به اینکار علاقمند خواهیم شد و اثرات معجزه آمیز آنها را در خواهیم برد .